Ken je de mop van die gozer die de oceaan wilde oversteken?

Op maandag 12 maart vertrok ik om omstreeks 14:00 uur uit Las Palmas in het noorden van Gran Canaria voor de oversteek naar Barbados. De volgende dag lag ik omstreeks 05:30 met motorpech in Pasito Blanco in het zuiden van hetzelfde eiland.

De wind was fantastisch, met 6,5 knopen zeilde Willemijn langs de oostkust van Gran Canaria naar het zuiden. Rond 20:00 werd er koers gezet naar het zuidwesten en belandde Willemijn in de 'windschaduw' van het eiland. Het duurt ongeveer 6 uur om dit gebied met windstilte over te steken en dus startte ik de motor. Alles ging goed tot 5 minuten na middernacht.

Want toen viel de motor uit. Herstarten lukte, maar de motor weigerde langer dan 5 a 10 seconden te lopen. Vloekend begon ik naar de zoektocht naar de oorzaak. Nu betekent geen wind niet automatisch geen deining en een boot die geen voortgang maakt beweegt in een deining alle kanten uit. De matras en bodemplaat van de eerder zorgvuldig opgeruimde achtercabine werden verwijderd voor toegang tot de motorruimte.

De schoefas draaide makkelijk. Niets in de schroef dus. Volgende verdachte was het brandstoffilter, maar dat zag er nog goed uit. Omdat het loshalen van het brandstoffilter ervoor zorgt dat er lucht in de brandstofleiding komt, is het nodig deze te ontluchten met het hendeltje van de brandstofopvoerpomp. Het moment dat ik het hendeltje bediende voelde ik dat het mis was. De brandstofopvoerpomp was defekt.

Nu heeft Willemijn een reservetank die hoger ligt dan de motor en heeft deze een compartiment van 50 liter die direkt naar de motor loopt. Voordeel is dat de zwaartekracht brandstof naar de motor vervoert. Nadeel is dat de brandstofretourleiding terug naar de hoofdtank loopt. Na de kraan van de reservetank te hebben geopend, startte de motor na enig aarzelen en bleef lopen. De dichtstbijzijnde haven bleek Pasito Blanco te zijn. Daar is ook een ankerplaats, dus werd op de stuurautomaat koers gezet naar Pasito Blanco.

En toen viel de motor opnieuw uit. Het bleek dat het brandstoffilter lekte als een tierelier. Een van de o-ringen, die net iets te groot is, bleek niet goed af te sluiten. Hierdoor werd lucht aangezogen. En zo mocht ik opnieuw in een ongemakkelijke houding in een onplezierig bewegende boot en in een onprettig ruikende dieseldamp aan de slag. Na het nodige gevloek was het probleem opgelost en werd de motor weer gestart.

De dieseldamp was hevig. En zo kwam ik erachter dat er meer brandstof door een brandstofretourleiding stroomt dan ik had gedacht. De in Las Palmas volkgetankte hoofdtank was namelijk al aan het overstromen (4 uur op de motor verbruikt ongeveer 10 liter). Met een jerrycan van 20 liter en een klein handpompje om olie uit het carter te halen wanneer dit ververst moet worden, begon ik de brandstof in de jerrycan de pompen. En net voordat ie vol was... viel de motor uit.

Ik bracht de jerrycan aan dek, gooide hem leeg in de vulopening, wachtte enige seconden en startte de motor opnieuw. Deze sloeg weer aan. En zo bracht ik de volgende 4,5 uur door met het vullen en leeggooien van de jerrycan. Het bleek dat ik per jerrycan tussen de 15 en 20 minuten kon varen. Het vullen duurde helaas ook rond de 15 minuten. Rusten was er dus niet bij.

Misselijk, moe, stinkend naar diesel en met kramp in mijn armen voer ik het haventje van Pasito Blanco in het donker binnen en legde aan aan de steiger van (ja echt) het tankstation van de haven.

De dag erna deed ik het verhaal uit de doeken aan de havenmeester. Gelukkig was een langer verblijf in de haven geen enkel probleem. Een bezoekje aan de lokale werkplaatsen van Yanmar en MAN leerde dat zij dit type pomp niet leveren en dus bestelde ik een vervanger bij Bukh dealer Clouds in Nederland. Deze arriveerde op 27 maart.

De nieuwe pomp bleek echter geen drop-in voor de oude te zijn. De aansluitingen voor de brandstofleiding bevonden zich op een andere plaats. Hierdoor was het nodig om de brandstofleiding aan te passen. Maar na montage van de pomp en de aanpassing aan de leiding sloeg de motor zonder problemen aan toen deze werd gestart.

Probleem is nu dat ik even niet weet wat ik moet doen. Theoretisch kan ik nog direkt oversteken in april, maar als ik koers zet naar Dakar, Gambia en de Kaapverden is er geen haast. Ik bevind me dan ten zuiden van de band waarin de hurricanes zich ontwikkelen en kan dan oversteken naar Brazilie, Frans Guyana of Suriname.

Ik denk dat ik ervoor zal kiezen om dit laatste te doen. Ik moet wel eerst mijn kaarten checken. Ik geloof namelijk niet dat ik kaarten heb voor Senegal, Frans Guyana en Suriname.

Atlantische oversteek.

Ik weet dat ik het blog de afgelopen weken heb verwaarloost. Ik wijdt het aan de winterdip, de jaarlijkse periode tijdens de donkere maanden dat ik nergens zin in heb. Ik heb meer dan 6 weken doorgebracht op Gran Canaria en heb slechts enkele plekken bezocht omdat ik niet vooruit te branden was. De dip was gelukkig een stuk minder erg dan die van vorig jaar in Lagos. Die duurde 4 maanden, deze slechts anderhalve maand. Hopelijk heb ik er de volgende winter helemaal geen.

Morgen, maandag 12 maart, vertrek ik naar Barbados. Die tocht duurt ongeveer 21 dagen. Ik beloof dat ik het blog na aankomst zal updaten.