Op zondag 17 september rond 07:00 vertrok ik uit Lagos voor de tocht naar de Canarische Eilanden. Na twee dagen gebeurden er twee dingen: het stuurwiel begon een vervelende speling te vertonen waarmee de stuurautomaat niet goed overweg kon en het weerbericht voorspelde windstoten van 35 knopen op vrijdag en zaterdag. Dit waren mogelijke dagen van aankomst en ik wilde geen ellende. Door de vorm van de Canarische Eilanden vormen zich namelijk versnellingszones waar de wind veel harder blaast. Zie het als de wind tussen twee flatgebouwen in een stad: de wind daartussen is altijd veel heftiger dan elders. Nu heeft Lanzarote er naar verluidt weinig last van, maar ik speel het als solozeiler liever safe.
Het bovenstuk van de stuurkolom was door mij gedemonteerd in Lagos omdat de speling er al sinds de aanschaf van de boot in heeft gezeten. De speling manifesteerde zich echter alleen onder een grote belasting van het roer. Het onderstuk was lastig te openen en ik besloot het daarom maar te laten voor wat het was, maar doordat ik het onderste lager in de olie had gezet (was hard nodig) werd de speling onderweg permanent. De stuurautomaat begon hierdoor een grote koersvariatie te vertonen.
Halverwege de tocht besloot ik daarom koers te wijzigen naar Porto Santo, een eilandje in de Madeira archipel. Daar kwam ik aan rond 12:00 uur op donderdag 21 september na een verder prachtige tocht met overdag zon, 's nachts een spectaculaire sterrenhemel en prima wind.
No comments:
Post a Comment