Roscoff.

Op 12 september om 8 uur 's ochtend vertrokken naar Roscoff. Vanuit Cherbourg naar Roscoff is een tocht van 24 uur en dat betekent dus 's nachts doorvaren. En aangezien ik enige ervaring heb met 's nachts varen, was het een tocht waar ik tegenop keek. Niets is namelijk zo saai en eenzaam als 's nachts solo varen. En dan is er nog het katterige gevoel (kokhalzen) dat mij 's nachts parten speelt. Het is iets waar je echt aan moet wennen. Het gaat goed als je kunt slapen, maar dat kun je hier niet. Er is altijd wel een vissersbootje dat je in de gaten moet houden.
Van de legendarische stroming rond Cap de la Hague was niet veel te merken. Waarschijnlijk was dit doordat ik de dag na doodtij vetrok en om Alderney en Guernsey heen zeilde. 7,5 kn snelheid werd even aangetikt, maar viel daarna al snel terug naar 6.5.
Ook de nacht begon relatief goed. Het werd weliswaar windstil, maar de sterrenhemel, waar zelfs iets van een melkweg kon worden ontwaard, maakte veel goed. De stuurautomaat deed zijn werk, ik kon in de kajuit liggen en mijn ogen om het half uur dichtdoen en de motor bleef draaien. Toen ik echter om 3 uur naar buiten keek zag ik wat geflikker in de verte voor me. Bliksem. Er was enige regen voorspeld bij aankomst, maar geen onweer. Om 5 uur leek het erop dat het onweersfront voor me was langsgetrokken. Fout. Om half 7 zaten er onweer en de bijbehorende plensbui boven me. Gelukkig was het geen zware onweersbui, maar om die schichten om je heen het water te zien raken, soms niet meer dan anderhalve kilometer van je vandaan, is niet fijn wanneer je je realiseert dat je een 16 meter hoge bliksemafleider, die bovendien verbonden is met je electronica, op je boot hebt staan en dat jouw boot de enige bliksemafleider in een straal van 10 mijl is.
Natuurlijk hield de stuurautomaat er ook mee op. Zelf sturen dus. Gelukkig werd het inmiddels een beetje licht. Rond 8 uur was het onweer voorbij en was de zon boven de horizon te zien. De marina van Roscoff werd binnengelopen rond 9 uur.
De stuurautomaat doet het inmiddels weer. Na openen van de behuizing bleek er wat water naar binnen te zijn gelopen. Waarom men die dingen niet waterdicht maakt blijft me een raadsel. Enfin, een leuk klusje om zelf te doen.
Roscoff zelf blijkt een agrarisch plaatsje te zijn waar kleine, met kool, uien of winterpenen gevulde veldjes van keuterboeren het landschap bepalen. Omdat het stadje het aankomstpunt is voor een ferry uit Plymouth, is er voor de bezoekers uit Engeland een casino gebouwd. Ook is er een kleine exotische tuin waar bezoekers tegen betaling van 6 euro naar planten mogen kijken die ze in een tuincentrum gratis kunnen bewonderen.