Camaret-sur-Mer.

Vertrokken uit Roscoff naar Camaret-sur-Mer op 18 september, na een verkeerd getimede poging een dag eerder. Omdat de dagen korter beginnen te worden en ik nou eenmaal graag bij daglicht in een vreemde haven aankom, is timing bij tochten van 13 uur waarbij men met stroming te maken krijgt essentieel geworden. En aankomen bij daglicht is al helemaal prettig in een vaargebied als Bretagne, waar de kustwateren bezaaid zijn met rotsen. De tocht van Roscoff naar Camaret was gelukkig de laatste tocht waar stroming een rol speelt.
Ook speelden dolfijnen eindelijk een rol. Rugvinnen waren aan het begin van de tocht van Roscoff naar Camaret al een paar keer te zien, maar het was aan het einde van de tocht dat flipper en zijn familie om de boot kwamen zwemmen. Een ervan sprong zelfs omhoog uit het water. Waar is je fototoestel verdorie als je het ding nodig hebt?
Deze tocht was de laatste tocht naar een haven in Frankrijk. Ik heb namelijk besloten de Golf van Biscaje in een keer over te steken. Op die manier heb ik de Golf van Biscaje voor het stormseizoen achter me liggen. Vanuit de Canarische Eilanden is de oversteek naar de Caraiben toch pas in januari te doen, dus eenmaal in Portugal heb ik de tijd.
Rumoer in de haven de dag na aankomst; een boot van les Sauveteurs en Mer, de Franse reddingbrigade, dropte met brullende motoren een Engels zeiljacht af. Het jacht bleek vanuit La Coruna te zijn vertrokken en onderweg te zijn naar Brest dat net ten noorden van Camaret ligt. Motorproblemen veroorzaakt door bacteriegroei in het brandstofsysteem zorgden echter voor problemen op het laatste stuk.

De kade van Camaret-sur-Mer.

Dit voormalige vissersdorpje heeft zich nu volledig op watersporters en dagjesmensen gericht. Bussen met -veelal bejaarde- toeristen worden 's ochtends afgezet en 's avonds weer opgehaald.

De Legostenen van Moeder Natuur.

Iemand is ooit begonnen met het opstapelen van wat stenen. En sindsdien zorgen toeristen en de plaatselijke jeugd ervoor dat de steentorentjes dit strand volledig bedekken.

Het scheepskerkhof.

Een deel van de kade naast de visserskapel is de laatste rustplaats voor de langzaam wegrottende houten vissersboten die ooit de vissersvloot van Camaret vormden.