De oevers van de Rio Guadiana zijn in het begin nauwelijks begroeid. Dor gras overheerst en af en toe is een verlaten huisje op de oevers te zien. Dit verandert echter en geleidelijk aan wordt de rivier omsloten door steeds hoger wordende heuvels die groen en rijkelijk bebost zijn.
De bebouwing van de oevers blijft beperkt tot een incidentele villa, tot na een mijl of 5 het eerste stadje te zien is. De rivier is rustig. Het enige verkeer dat er van tijd tot tijd is, is een tegenmoetkomend zeiljacht of een open bootje met een buitenboordmotor.
Na een mijl of 17 is het fort dat op een bergtop achter Sanlucar ligt ineens te zien en anderhalve mijl verder wordt Alcoutim aan de linkeroever zichtbaar. De ankerplaats is prachtig. Het water is rustig en wordt omsloten door groene bergen en twee pittoreske dorpjes. Ook de rust is er fantastisch. Het enige dat er 's ochtends te horen is zijn verschillende soorten zangvogels en schapen. Pas in de late ochtend wordt de rust van tijd tot tijd verstoort door een incidentele buitenboordmotor.
Omdat er een uur tijdsverschil is tussen Portugal en Spanje, beide dorpen twee kerken hebben en geen van de kerkklokken precies op tijd loopt, is er rond elk hele uur een grappig verschijnsel te horen. Het begint met een kerkklok in Alcoutim enkele minuten voor het uur. Bijna meteen daarna is een van de kerken in Sanlucar te horen met 1 slag meer. Enkele minuten na het uur is dan de grootste kerk in Alcoutim aan de beurt met weer een slag minder en enige tijd daarna sluit de tweede kerk in Sanlucar het concert af met een slag meer.
Het wordt hier 's middags aardig warm en op een typische dag staat er 's ochtends en rond het middaguur geen zuchtje wind. Rond een uur of 5 begint het echter (gelukkig) te waaien.
No comments:
Post a Comment