Toerisme.
Ik stond om 08:15 bij de kabelbaan om naar boven te gaan en was in het gezelschap van 3 anderen. Een half uur later stonden er 20 mensen op het uikijkpunt en weer een half uur later was er een wachtrij zichtbaar bij het grondstation. 's Middags bedraagt de wachttijd voor een trip naar boven meer dan 3 uur. Kom dus vroeg.
De rots creeert zijn eigen microklimaat wanneer een Levanter (warme, oostelijke wind die ontstaat uit een afbgebogen Mistral) waait. Aan loefzijde is de hemel dan onbewolkt, maar boven de rots wordt een laaghangende wolk gevormd die de luchtvochtigheid in de stad en de helling aan lijzijde richting de 100% jaagt. Bij een westenwind is de helderheid optimaal.
Een stralende, onbewolkte hemel. Behalve boven Gibraltar waar het bewolkt en zeer vochtig was.
De apen op de rots maakten hun reputatie waar. De troep die bij het uitkijkpunt kwam ontbijten maakten in het uur dat ik er stond 2 slachtoffers: 1 vrouw werd in haar arm gebeten omdat ze niet op tijd opzij ging en een kind werd beroofd van een tennisbal. De roof zal wel hebben plaatsgevonden omdat tennisballen eenmaal op fruit lijken. Veel apen hadden jongen. Sommigen zo jong dat ze alleen onder hun moeder hingen, anderen al oud genoeg om te spelen.
Van een voorruit naar beneden glijden. Wie heeft het niet gedaan in zijn jeugd?
St. Michaels Cave was een teleurstelling. Ik had gehoopt op bruikbare verlichting voor het maken van foto's. In plaats daarvan bleek de grot, die tevens dienst doet als theater, verlicht te worden door knipperende discolampen die een voorliefde voor de kleur donkerblauw vertoonden. Deze ergerlijke onzin maakte het bijna onmogelijk om de details van de natuurlijke kathedraal te zien of te fotograferen. "St. Michaels Discotheque" zou een betere benaming zijn voor deze teleurstellende attractie waarvoor men 10 pond toegangsprijs rekent.
Een schaars moment waar het licht helder genoeg en bijna wit was.
Het uitzicht bleek, ook bij de minder dan optimale helderheid die ik had tijdens mijn bezoek, spectaculair. In het zuiden is de drukbevaren Straat van Gibraltar te zien (en, bij helder weer, de Jebel Musa in Marokko), In het Noorden liggen La Linea en het heuvellandschap van Andalusie. In het oosten is er de Middellandse zee met zeeschepen voor anker liggen en in het westen domineert de Baai van Biscaje.
Zon boven La Linea in de achtergrond. Bewolking boven Gibraltar. De wolk is goed te zien boven in beeld.
Op 18 juli kreeg ik Franse buren. Deze drie heren begonnen de ochtend na de dag van aankomst met een luidruchtige discussie die gepaard ging met veel handgebaren en boos heen-en-weer geloop op de steiger. De mensen op de omringende boten reageerden hierop door quasi-nonchalant buiten in de kuip van hun boot te gaan zitten om zo
Regel nr. 4 aan boord van elk jacht: wie het toilet verstopt, mag het vervolgens ook ontstoppen. Desnoods onder bewaking.
No comments:
Post a Comment